Van Bandung naar Jogja

Op 17 februari zijn we heel vroeg uit de veren. We gaan per trein van Bandung naar Yogyakarta, een kleine 400 km die we in 7,5 uur zullen overbruggen. Voor de trein hebben we een dag voor vertrek Executive klasse zitplaatsen gereserveerd. Dit is te vergelijken met de 2e klas bij de NS. De overige twee klassen hier in de trein hebben of houten banken/ harde plastic stoelen of sta-plaatsen. De meeste locals reizen in laatste twee klassen. Ondanks dat wij het contact met hen erg leuk vinden, kozen we voor deze reis toch voor het comfort. Na vertrek komt de conducteur al snel onze tickets controleren. Door zijn uniform lijkt hij op een of andere hoge piet uit het leger. Daarnaast wordt hij voortdurend gezelschap gehouden door een politieagent, bewapend, tuurlijk..Zou hier meer of minder agressie in de trein zijn? Als we wat verder uit Bandung zijn, rijden we al snel het schitterende Indonesische landschap in. Dat is echt zo mooi dat er eigenlijk geen passende woorden voor te vinden zijn en dat wij het met foto's ook tekort doen. Om toch een impressie te geven hebben we wat foto's bijgevoegd. Wij zijn het er allemaal over eens: dit is de mooiste treinreis die wij ooit hebben gemaakt!

Aangekomen in Yogya komen er al snel tien mannen op ons af die ons willen rondleiden en onze koffers willen dragen. Wij negeren deze mannen en lopen er tussendoor. We raken aan de praat met een man die ons en al onze bagage in 1 bus naar het hotel kan brengen. Hij weet zeker dat dit zal lukken!! Nou mooi niet dus! Na veel geprop en in en uit geschuif met onze koffers, zegt de man lachend dat het toch niet gaat lukken. Pleun en Joshua gaan maar in een extra auto naar het hotel. Wij verblijven drie dagen in Yogyakarta en bezoeken o.a. het Keraton (paleis van de Sultan). Een gids, "bewaker" van het paleis, verzorgde op hele eigenzinnige wijze onze rondleiding. Naast informatie over het paleis en de verschillende sultans gaf hij zijn ongezouten mening over de historie van en de politieke situatie in Indonesie. Hij vertelt in het Nederlands met een Indisch accent en beeld af en toe dansend zijn woorden uit. Ookal is het een oude man hij oogt erg indrukwekkend met zijn kris op de rug. Ook brachten wij bezoekjes aan de Borobudur (Sunrise tour een echte aanbeveling)
en Prambanan (ook de moeite waard). Verder hebben we lekker wat geluierd, gezwommen, heerlijk gegeten en waren we even helemaal vergeten dat het in Nederland winter is. Het is zo warm in yogya dat we lekker vaak bij het zwembad liggen en poffertjes bestellen, ja die hebben ze hier! :) ook staan er bitterballen op de kaart dit blijken echter gevulde aardappels met tomaat en kaas. 's Avonds verlaten we ons hotel en vinden we via een afsnijroute door een donker steegje een leuk eettentje dat 'haha' ViaVia heet? Het eten is heerlijk! We doen nog een drankje bij een cafe aan de overkant waar een erg leuk bandje staat te spelen. Zodra de zangeres hoort dat we Nederlands zijn, barst "het feest" pas echt los. Zij start met Frans Bouwer, Heb je even voor mij? En gaat verder met "Ik hou van jou" en hoe kan het ook anders, zet dan "Tulpen uit Amsterdam" in. Wij zingen uit volle borst mee en Lianne en Roos krijgen regelmatig de microfoon voor hun mond. Kortom erg gezellig! En nu... On our way to Sarangan: back to the roots.....

P.S
Onder het kopje 'foto's' kun je onze fotos vinden!